Η Ελλάδα του 2025 μοιάζει να έχει αποδεχθεί σιωπηλά τη σήψη. Όχι απλώς την πολιτική που πλέον προκαλεί περισσότερο κυνισμό παρά αντίδραση, αλλά τη βαθύτερη, πιο επικίνδυνη διάβρωση του κοινωνικού ιστού, των θεσμών, της ίδιας της συνείδησης του πολίτη.
Κάθε σκάνδαλο που αποκαλύπτεται ,οικονομικό, ηθικό, θεσμικό , αντιμετωπίζεται με απάθεια. Η διαφθορά δεν προκαλεί πια οργή. Δεν προκαλεί ούτε έκπληξη. Απλώς προστίθεται στον μακρύ κατάλογο με τις αποδείξεις της παρακμής. Αυτό δεν είναι μόνο σημάδι ενός προβληματικού πολιτικού συστήματος. Είναι ένδειξη μιας κοινωνίας που έχει κουραστεί να ελπίζει.
Η σιωπή μας είναι συνενοχή;
Η αποχή από τις εκλογές έσπασε κάθε ρεκόρ. Χιλιάδες πολίτες ίσως οι περισσότεροι , δεν βλέπουν πια καμία χρησιμότητα στην κάλπη. Δεν πιστεύουν ότι η ψήφος τους μπορεί να αλλάξει κάτι. Ή, χειρότερα, δεν πιστεύουν ότι υπάρχει τίποτα που να αξίζει να αλλάξει.
Αυτή η στάση δεν είναι μόνο απογοητευτική. Είναι επικίνδυνη. Γιατί η απουσία των ενεργών πολιτών αφήνει χώρο στους λίγους , συχνά τους ίδιους να συνεχίσουν ανενόχλητοι. Η αποχή, όσο κι αν προέρχεται από απογοήτευση, τελικά λειτουργεί ως συνενοχή.
Είμαστε μια κοινωνία που παραιτείται;
Η ελληνική κοινωνία παλεύει καθημερινά με το κόστος ζωής, την ακρίβεια, την ανεργία. Η καθημερινότητα γίνεται συνεχώς πιο ασφυκτική. Πολλοί δεν μπορούν καν να σκεφτούν διακοπές, ξεκούραση, ποιότητα ζωής. Όμως η οικονομική ασφυξία δεν εξηγεί πλήρως τη γενικευμένη απάθεια.
Ο πολίτης δεν παραιτείται μόνο επειδή πιέζεται οικονομικά. Παραιτείται επειδή νιώθει πως δεν έχει φωνή, πως δεν έχει ακροατές, πως τίποτα δεν αλλάζει. Είναι ένας συνδυασμός εξάντλησης και παραίτησης που ριζώνει βαθιά και απειλεί την ίδια τη δημοκρατία.
Το μεγαλύτερο όμως τίμημα: Οι αξίες.
Σε όλα αυτά, υπάρχει και μια λιγότερο ορατή, αλλά πιο ουσιαστική απώλεια: οι αξίες. Τι σημαίνει σήμερα για ένα νέο παιδί "κοινωνική ευθύνη"; Τι πρότυπα προσφέρουμε όταν όλα μοιάζουν ρευστά, ευκαιριακά, βολικά ή ξεπουλημένα; Πώς χτίζεται το μέλλον όταν η δικαιοσύνη απαξιώνεται και η διαφάνεια μοιάζει πολυτέλεια;
Δεν είναι τυχαίο που χιλιάδες νέοι επιλέγουν τη φυγή.
Η αλλαγή δεν είναι ουτοπία, αποδεικνύεται ανάγκη!
Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική ή πολιτική. Είναι βαθιά ηθική και υπαρξιακή. Και δεν λύνεται ούτε με επικοινωνιακές εκστρατείες, ούτε με τεχνητή πόλωση, ούτε με επιδοτήσεις που εξαντλούνται γρηγορότερα κι από την υπομονή μας.
Χρειάζεται επιστροφή στα βασικά: συμμετοχή, φωνή, διεκδίκηση. Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, είναι η μόνη διέξοδος. Όχι για να "ρίξουμε" κυβερνήσεις, αλλά για να διεκδικήσουμε ξανά μια κοινωνία που βασίζεται σε αρχές και αξίες και όχι στον φόβο, τον συμβιβασμό ή την παραίτηση.
Η Δημοκρατία δεν πεθαίνει μόνο με πραξικοπήματα. Πεθαίνει και με σιωπή...
Η αλλαγή όμως ξεκινά από τη γειτονιά..
Αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε πορεία, πρέπει να κοιτάξουμε εκεί όπου ξεκινάει και τελειώνει η καθημερινότητα: στις τοπικές κοινωνίες. Εκεί γεννιέται η πολιτική συνείδηση. Εκεί καλλιεργείται η συμμετοχή ή η αδιαφορία. Εκεί φαίνεται αν η δημοκρατία λειτουργεί ή απλώς διατηρείται ως βιτρίνα.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ελπίδα όταν αφήνουμε τους ίδιους οσφυοκάμπτες της τοπικής αυτοδιοίκησης , γραφικούς, ανίκανους, καιροσκόπους να επιβιώνουν πολιτικά με μικροσυμφωνίες, ρουσφέτια και προσωπικά "μαγαζάκια". Η τοπική εξουσία δεν είναι πεδίο παραγοντισμού. Δεν είναι σκηνή για δήθεν σωτήρες με παλιομοδίτικη λογική και μηδενική διάθεση για πραγματική προσφορά.
Η κοινωνική αφύπνιση οφείλει να ξεκινήσει από χαμηλά: από τις πλατείες, τις γειτονιές. Από τον ενεργό δημότη που δε δέχεται πια να τον διοικούν οι “γνωστοί-άγνωστοι” που ανακυκλώνονται κάθε εκλογική περίοδο.Από εκείνους που επιλέγουν να χτίσουν και όχι να επωφεληθούν.
Γιατί μόνο όταν ξαναχτίσουμε εμπιστοσύνη και ευθύνη στην κλίμακα του δήμου θα μπορέσουμε να απαιτήσουμε και κάτι καλύτερο σε εθνικό επίπεδο. Η δημοκρατία δεν κατοικεί μόνο στη Βουλή. Κατοικεί και στο δημοτικό συμβούλιο, στην ενορία, στον σύλλογο γονέων, στην παρέα της πλατείας.
Και αν δεν την υπερασπιστούμε εκεί, δεν θα την υπερασπιστεί κανείς και πουθενά.
.jpg){kind=avatar}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου