Δεν μπορούν να «κρυφτούν» μέσα σε μια ομάδα, αγωνίζονται διαρκώς για να ξεπεράσουν τις δικές τους δυνάμεις, έχουν ουσιαστικά αντίπαλο τον εαυτό τους. Εχει μεγάλη μοναξιά αλλά και κάτι ηρωικό ο ατομικός πρωταθλητισμός· λίγο να έχει συντονιστεί κανείς αυτές τις μέρες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Τόκιο για να παρακολουθήσει τις προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών, του Μανόλο, του Τεντόγλου, όλης της ελληνικής αποστολής, καταλαβαίνει πόσο μεγάλη προσπάθεια, επιμονή, αποφασιστικότητα απαιτείται για να ξεχωρίσεις, να βρεθείς στους καλύτερους του κόσμου.
Στον ατομικό πρωταθλητισμό η χρονιά δεν κρίνεται σε ένα «ματς» αλλά από τις επιδόσεις που αθροίζονται αγώνα αγώνα και στο τέλος της χρονιάς καθορίζουν την κατάταξη. Στην ξιφασκία, στον στίβο, στην ποδηλασία δρόμου, στο τρίαθλο καταρτίζονται ετήσιοι ευρωπαϊκοί πίνακες που συγκεντρώνουν τα αποτελέσματα της περιόδου και αποτυπώνουν τους «κυρίαρχους» του κάθε αθλήματος. Στον στίβο, οι ευρωπαϊκές λίστες της European Athletics βασίζονται σε σύστημα βαθμών που συνδυάζει το αποτέλεσμα και το επίπεδο της διοργάνωσης, με τον τελικό βαθμό να είναι ο μέσος όρος των πέντε καλύτερων εμφανίσεων κάθε αθλητή μέσα στη σεζόν.
Στην ποδηλασία δρόμου, η UCI τρέχει παγκόσμιο σύστημα αλλά και επιμέρους ηπειρωτικές βαθμολογίες (π.χ. το ευρωπαϊκό κύκλωμα), όπου οι πόντοι χτίζονται σωρευτικά σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς μέσα από πολυάριθμες κατηγορίες αγώνων και αντιστοίχιση πόντων· έτσι, η θέση στο τέλος της περιόδου αντικατοπτρίζει συνολική απόδοση και όχι μια μεμονωμένη νίκη.
Στο τρίαθλο, οι Europe Triathlon Rankings και οι επιμέρους Cup Rankings ανά κατηγορία (Elite, U23, Junior) συγκεντρώνουν αντίστοιχα τους βαθμούς των αθλητών από τα ηπειρωτικά κύπελλα και πρωταθλήματα, σχηματίζοντας σαφές ευρωπαϊκό ranking στο κλείσιμο της σεζόν. Στην ξιφασκία η European Fencing Confederation δημοσιεύει ανά όπλο, φύλο και ηλικιακή κατηγορία (U17, U20, U23, Seniors) τις ατομικές λίστες της κάθε σεζόν, βαθμολογίες που ενημερώνονται κατά τη διάρκεια του έτους και οριστικοποιούνται στο τέλος του κύκλου, παρέχοντας καθαρή εικόνα συνέπειας και αντοχής στον ανταγωνισμό.
Η πρωτιά –ή έστω μια θέση στις κορυφαίες– στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου έχει ξεχωριστή βαρύτητα για τρεις λόγους: είναι απόδειξη κυριαρχίας με διάρκεια, δεν είναι «φωτογραφία» μιας στιγμής. Μεταφράζεται σε αγωνιστικά οφέλη, όπως καλύτερες προκρίσεις και ευνοϊκότερες διαδρομές στα ταμπλό των μεγάλων διοργανώσεων ή στα κύπελλα της επόμενης χρονιάς. Τέλος, συνοδεύεται από επαγγελματικό κύρος και ορατότητα: οι χορηγοί και οι ομοσπονδίες αντιμετωπίζουν το «Νο 1 της Ευρώπης» ως τίτλο αξιοπιστίας, επειδή συμπυκνώνει όλη τη σεζόν σε ένα σαφές σήμα υπεροχής.
Η ετήσια κορυφή σε ευρωπαϊκό ranking είναι σπάνια για την Ελλάδα, αλλά όχι άπιαστη. Εχουμε σπουδαία ταλέντα, ήδη καταξιωμένα και διάσημα σε όλο τον κόσμο, αλλά και πολλά που ακολουθούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα συνέπειας και σταθερά υψηλών επιδόσεων είναι η 17χρονη Αλίνα Κουρούση –σημειώστε το όνομα για το μέλλον– από τον χώρο της ξιφασκίας, κατ’ επανάληψη πρωταθλήτρια Ελλάδας σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, μέλος της εθνικής ομάδας σπάθης γυναικών, και με διακρίσεις στο εξωτερικό. H Koυρούση στη σεζόν 2024-25 πέτυχε κάτι μοναδικό, που καμία άλλη Ελληνίδα ξιφομάχος, ανεξαρτήτως όπλου, δεν έχει πετύχει. Ανέβηκε στο Νο 1 της ευρωπαϊκής κατάταξης νεανίδων (U17) στη σπάθη – επίδοση που καταγράφηκε στα ρεπορτάζ και εδράζεται στις επίσημες λίστες της EFC. Δεν ήταν η καλύτερη. Ηταν η καλύτερη όλη τη χρονιά.
Γιούλη Επτακοίλη
.jpg){kind=avatar}
