Είναι σαφές ότι την πλήρη ευθύνη για τη λειτουργία μιας σχολικής μονάδας και, κατά συνέπεια, για τη διαχείριση μίας κατάληψης, έχει ο διευθυντής, ο οποίος οφείλει να εφαρμόζει όσα προβλέπει η νομοθεσία. Σε αυτό το σκέλος το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο.
Ωστόσο, είναι εξίσου γνωστό ότι μεγάλο μέρος των αιτημάτων των μαθητών σχετίζεται με τις υποδομές των σχολείων, υποδομές που συχνά δεν βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση. Στο παρελθόν, δημοτικές αρχές όπως του κ. Μανιατογιάννη και του κ. Βαφιάδη είχαν επιλέξει να παρευρίσκονται στις σχολικές κοινότητες κατά τη διάρκεια των καταλήψεων. Στόχος τους ήταν να συνομιλούν με τους μαθητές, να αναζητούν τρόπους εκτόνωσης της έντασης και να δεσμεύονται για άμεσες πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να επιταχύνουν διαδικασίες βελτίωσης που καθυστερούσαν.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι εύλογο. Η τακτική των προηγούμενων δημοτικών αρχών ήταν λανθασμένη ή η σημερινή προσέγγιση θεωρείται πιο ορθή. Μία απάντηση κρίνεται απαραίτητη, ώστε να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα για τον ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης σε ζητήματα που αφορούν το σχολικό περιβάλλον και την καθημερινότητα των μαθητών.
